«انا انزلناه فی لیله القدر». بزرگترین رویدادی را که میتوان در مورد شب قدر ذکر کرد نزول قرآن در این شب است. (اگر سوال میکنی پس چرا در این شب به جای قرآن خواندن و اندکی کوشش در فهم و عمل به آن، آنرا روی سر میگیرند؛ باید بگم دل ما هم خونه! دست رو دلم نذار!) سوال میکنی شب قدر چیست؟ «و ما ادراک ما لیله القدر» تو چه می فهمی چیست این شب؟ حالا یک وقت این حرف را به من و تو میزنند، یک حرفی. اما وقتی میبینی خطاب به پیامبر خاتم الرسل حاوی علوم ابتدا تا انتهاست؛ کفت میبرد! آب دهانت را قورت میدهی و خوب گوش میکنی....
«لیله القدر خیر من الف شهر» آن شب از هزار ماه برتر است. هزار ماه از قرار سالی 12 ماه میشود....نه حوصله اش را نداری(با دهن روزه کی حال داره فسفر بسوزونه) توی ماشین حساب موبایلت میزنی... میشود 83 و اندی... باقیمانده می آورد..83 را ضرب میکنی در 12 میشود 996 خوب یعنی 83 سال و 4 ماه. آه ! چه کشف بزرگی! (خودت را مسخره میکنی) هشتاد و اندی سال شیرین عمر یک آدم است البته توی این دوره زمونه. یعنی اگر بر اثر دود و دم و چربی خون و سکته قلبی وآنفولانزا و هپاتیت و ایدز (اوهوی! به خودت توهین کن!) و قرص X (این یکی رو پایه ام. میگن حالی میده!) و خودکشی و هزار کوفت و زهر مار دیگه نمیری! شاید ... ممکن است به هشتاد برسی و ندا آید : ای که هشتاد رسید و در خوابی/ مگر این چند روز دریابی. ...فرض کنیم رسیده ای (موعظه اخلاقی: بترس از آنروز که برسد. در همین دنیا هم حسرت ها دارد. دریاب جوانی را ! ) ...راست راست توی چشمهات نگاه می کند و میگوید این شب از همه عمری که کرده ای بهتر است! ای بابا! انگار یک پارچ آب یخ پاشیده اند روی صورتت. ماتت میبرد. یعنی کافی بود آن یک شب را به معنای واقعی کلمه درک کنی بعد هم نیازی نبود این همه بدبختی و حرص داشته باشی برای این زندگی (که نه چندان زندگیست) . همانجا سرت را میگذاشتی و خلاص! عمر ؛ آن یک شب بود که رفت.
نگاهی به تفسیر می اندازی. میگوید : بهتر بودنش از حیث عبادت است. اقناع نمی شوی. هرچه فکر میکنی نمی فهمی. یادت می افتد..."تو چه می فهمی چیست این شب؟"
«تنزل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر» در اینکه منظور از "روح" در این آیه کدام است، اختلاف است. اینکه "امر" اشاره به چه دارد باز هم بدرستی نمی دانند (تا همین جایش شده ایم اوس ندون محله!) اما در مورد تنزیل ملائکه گفته شده بیشترین نوع موجودات از حیث تعداد در عالم فرشتگان اند. حال اینکه این همه فرشته به علاوه یک چیز دیگر در یک شب نازل میشوند آن هم به کجا. معما در معما میشود برایت. بعضی علما اثبات میکنند در عالم هیچ جایی ظرفیت نزول این همه را ندارد الا.....
الّا قلب نازنین انسان کامل. در زمین تنها آن است که وسعتی دارد بی پایان....چه میگذرد آنجا؟ عرضه اعمال ماست؟چه خبر است؟ .نگاه میکنی اطرافت دنبال انسان های کامل. چیزی تشخیص نمی دهی. یادت میاید که الان تنها یک انسان کامل روی زمین حی و حاضر است که آن هم بارّ عام نمی دهد. میمانی چه کنی با اینهمه نادانی. همینطور که به حقانیت "و ما ادراک ..." پی میبری هیجان زده میشوی...صدایی می شنوی. بنظر میرسد که به انسان کامل رحمت میفرستد. می خواهی تو هم شریک باشی. هم نوا میشوی : «سلام هی حتی مطلع الفجر»
این ایام، ایام قدر است. در المیزان در ذیل آن گفته شده : "ظاهرا مراد از قدر، تقدیر و اندازه گیری است یعنی حوادث پیشرو راخدای تعالی در این شب تقدیر می کند؛ زندگی، مرگ، رزق،سعادت، شقاوت و چیزهای دگر. " درکافی آمده است که امام صادق علیه السلام فرمودند: "در شب نوزدهم تقدیر، در شب بیست ویکم ابرام و در شب بیست و سوم امضا صورت میگیرد." حال اگر شب نیمه شعبان و شب بیست و هفتم ماه مبارک را هم داخل گردونه ی شب های محتمل قدر وارد کنیممی شود اینطور در نظر گرفت که در نیمه شعبان تقدیر صورت میگیرد و در شب نوزدهم تغییرات و اصلاحات آن صورت میگیرد و لابد در شب بیست و هفتم هم ابلاغ می شود برای اجرا به قوه ی مجریه ! دانشگاه الهی مثل ما نیست که فقط یک کنکور داشته باشد کنکورش چند مرحله ایستدر ثانی اینها فقط زمانی طلایی برای نمایش لیاقت است و چانه زنی برای جذب حداکثری بودجه ! وگرنه اولین شبی هم که وارد کالیفرنیا می شوی شب کنکور است. شب قدر است. {میگن کالیفرنیا مهد ایرانی هاست.لامذهبا بهترین نقطه را هم انتخاب کرده ایم (ما؟ یعنی من هم؟!) البته چند هفته پیش آتیشی توی جنگلهایش به پا شده بود، سوزنده، میبینی؟ میگن جهنم هم آتیش داره! (این هم قطعه ی جهنم-بهشت ما، جومپا لاهیری برود کشکش را بسابد!)}
خوب پس یعنی تمام رخداد های زندگی سال من از قبل مشخص است؟ پس تکلیف کارهایمان درطول سال چه میشود؟ گفته شده "در آن شب هر حادثه ای که باید در طول سال واقع گردد تقدیر میشود. چه خیر و چه شر، چه طاعت و چه معصیت. چه فرزندی که قرار است متولد شودچه اجلی که بناست فرارسد، چه رزقی که تنگ یا وسیع گردد؛ پس آنچه در این شب مقدر شود قضایی است حتمی....
.....لکن مشیت الهی در آنها محفوظ است یعنی با حتمی کردن مقدرات، العیاذ بالله هدامند به دست خود بند نمی زند......قدرت خدای تعالی همیشه مطلق است و حتمی کردن یک مقدر، قدرت مطلقه ی او را مقید نمی کند."
شاید بتوان اینجور تعبیر کرد که در این شب ها ما ظرف وجودیمان را به نمایش الهی میگذاریم ؛ براساس لیاقت، توانایی، شایستگی، عزم وخواست ما آینده مان برای خالق عالم بر همه چیز، روشن است. لذا بر طبق همان و نیز حکمت خود ، آن ظرف را پر میکند. اما آیا این محدودیتی برای ما ابجاد مینماید؟ .....اگر تو در طی سال در هر لحظه ای جرقه ای زدی و استعدادی نشان دادی؛ متمم بودجه در راه است! نگران نباش! جالب اینجاست که همان پارامترهایی که در شب قدر در تو اندازه گیری شد آن جرقه را هم نشان میدهد! با جزئیات کامل. در علم الهی نادانسته ای نیست که برای جبران آن از ضریب ایمنی (F.S.) استفاده کند. گرچه از این گذشته وقتی تو با این فضل اندک ات می توانی به خوبی از پس محاسبات مسائل پیچیده ی این عالم بر بیابی و در کمال حیرت آپولو هوا کنی با کمترین خطا. آیا خیلی عجیب است که وجود سرچشمه محاسبات عالم آینده ات را در ناسیه ات ببیند؟!
و در ادامه آیا این صرف دیدن آیا مسیری را برای تو محدود میکند؟ همین قانون 10-90 ی که فرنگی ها ارائه می نمایند هم پاسخ قوی و مبرهنی است : میگویند رویدادهای خارج از اراده ما در طول روز تنها 10 درصد از کل آنها را تشکیل میدهندو بقیه زندگی عکس العمل به آن رویدادها و ادامه ی آنهاست یعنی 90 درصد رویدادها ناشی از خود ما و اراده ی قطعی و با اختیار ماست. مثالهای خوبی نیز در این زمینه آمده که در صورت جستجو فراوان اند.
مخاطب: ای بابا ! تو یه وقت میگی شب قدر فلان یه وقت میگی 90 درصد چلان! ما رو گرفتی؟؟!
نویسنده: هیچ مشکلی وجود ندارد ! آیا شما تناقضی می بینید؟
متشکرم
